Wat beweegt Afeer? Abel Middel

Soms zetten mensen een belangrijke stap in hun leven: een nieuwe baan, een opleiding, gezonder leven, meer bewegen … En over bewegen gesproken: wat beweegt iemand om te veranderen, wat waren de verwachtingen en wat heeft het opgeleverd? Daarover gaat ‘Wat beweegt Afeer’.

Abel Middel is zo iemand, hoewel hij feitelijk niet om al die veranderingen had gevraagd. Maar soms loopt het zo. De dingen om je heen veranderen en je moet wel mee, of je wilt of niet, linksom of rechtsom. Abel, nu 57 jaar, kwam in 2001 bij Synergon. De metaalafdeling was zijn eerste werkplek binnen het toenmalige sw-bedrijf. Hij paste er niet helemaal. Een plek in het magazijn volgde en daarna de prikkelarme afdeling op de Brouwerstraat, waar hij computers repareerde. Dat was raak, Abel bloeide op. Hij vond het dan ook erg jammer dat deze afdeling, waar destijds werd samengewerkt met Lentis, werd opgeheven. Abel kwam op een inpakafdeling terecht. Hij was er ongelukkig: te groot, te veel prikkels en ook het werk paste niet bij hem. Uiteindelijk werd hij ziek en kwam thuis te zitten.

En dan is het mooie van een bedrijf als Afeer dat er heel veel verschillende werksoorten en -vormen zijn. Voor bijna iedereen is wel een geschikte plek te vinden. In april dit jaar was er een plek voor Abel bij De Aanpakkers in Oude Pekela. Het bleek een schot in de roos. Glunderend vertelt Abel dat hij net een vrachtwagen heeft gerepareerd. Ook het herstellen van de deurscharnieren is een klusje naar zijn hand: “Ik ben vroeger schademonteur geweest. Geef mij motoren en ik word blij. Het duurt bij mij misschien wat langer, maar ik kán wel wat en ben trots op alles wat ik hier mag doen. Vooral ben ik trots op het vertrouwen dat ik krijg van mijn leidinggevende Tim Renders. Ik heb heel veel onzekerheid in mij, maar ik kan mijn hoofd voor de gek houden door te praten en te zingen. Echt, probeer het maar eens: dan is alles weg. Ik ben blij dat ik hier steeds meer van mezelf kan laten zien. Soms, als ik ’s middags naar huis ga, kan ik wel huilen, maar nu zijn het tranen van geluk.”

Tim vult aan: “Ik merk dat Abel een grote invloed heeft op de mensen om hem heen, vooral op een paar jongeren die hier werken. Abel is de stabiele factor, hij is er altijd, neemt verantwoordelijkheid en kan dat ook aan. Voor een paar jonge jongens hier is hij een soort coach en vaderfiguur. Ik weet dat hij soms onzeker is, maar toch zet hij door. Abel is hier nu een halfjaar, maar hij verrast mij nog elke dag. Ik vind het heel knap dat hij niet is blijven hangen in wat niet goed ging, maar dat hij probeert om weer positief naar de toekomst te zien.”

En dat beweegt Abel Middel